Edi Reja duhet që të jetë basti i tij i fundit dhe shpresojmë që të jetë i sukseshëm, sidomos për ekipin e Shqipërisë, pasi nuk duhet të lejohet që stoli i kombëtarës që u kthye në autoshkollë të përfundojë si azil!
Nga Fatjon Baze
Eduardo Reja është prezantuar ditën e mërkurë në ambientet e Federatës Shqiptare të Futbollit si trajneri i ri i kombëtares shqiptare në prani dhe të presidentit Armand Duka, duke pasuar në këtë detyrë homologun e tij Italian, Kristian Panuçi, i cili u shkarkua nga stoli kuqezi pas humbjes së pësuar në “Loro Boriçi” kundër Turqisë.
Edi Reja është padyshim një trajner me mjaft eksperiencë në krahasim me Panuccin, pasi vetë CV-ja e tij është e pasur, edhe pse nuk ka pasur ndonjë arritje të madhe në karrierë, përveç faktit se ka qenë në krye të stolit të disa skuadrave me emër në Serinë A, si Napolit dhe Lazios, ekipe të cilat në kohën e Rejës nuk është se kanë qenë në nivele konkuruese.
Ekipi i fundit që Reja ka drejtuar është skuadra e Atalantës, ku qëndroi për vetëm një sezon (2015-2016) e cila u pozicionua në vendin e 13-të në tabelën e klasifikimit.
Që prej asaj periudhe 73-vjeçari ka shijuar pushimet duke qenë se është dhe në moshwn e pensionit, por paralelisht gjente kohën të punonte dhe si vëzhgues talentesh me kohë të pjesshme për klubin e Napolit. Por, kënaqësia e tij për të drejtuar edhe një kombëtare për ta shtuar në CV iu bë realitet dhe njeriu që ia realizoi këtë është presidenti Duka, që tashmë i ka bësuar një post të rëndësishëm, stolin kuqezi, që për mënyrën se si u inskenua ka padyshim pabesinë e shumë palëve që hodhën në “kosh” Kristian Panuçin.
Në konferencën për shtyp të ditës së mërkurë, Reja ishte dukshëm më i kulturuar dhe më i komunikueshëm se Panuçi, i cili në çdo konferencë për shtyp kishte një arrogancë të tepëruar.
“Shpresoj që të krijojmë marrdhënie të mirë me shtypin. Edhe nga përvoja ime personale, kam kërkuar të krijoj marrdhënie të mirë me shtypin, kudo ku kam qënë”, ishin fjalët e para të Rejës përballë gazetarëve.
Ai ishte i qartë dhe i kujdesshëm në shpalljen e objektivave dhe kushteve të kontratës. Ka firmosur sipas dëshirës së tij duke thyer për herë të parë dhe Armand Dukën, i cili mbahet si negociator i mirë sa u përket detajeve të tilla, ku do të përfitojë një shifër ta lartë deri në muajin nëntor, dhe si objektiv i ka vendosur vetes rikthimin si fillim të rezultateve pozitive, por duke mos e mohur edhe dëshirën për pjesmarrjen në kampionatin “Europian 2020”, duke tentuar që të mbajë sadopak gjallë shpresat e tifozave dhe lojtarëve kuqezi.
Reja një mundësi e fundit dhe për Armand Dukën.
Në fjalën e tij gjatë konferencës për shtyp numri një i Institicionit të Futbollit shqiptarë që ka dhe ekskluzivitetin e përzgjedhjes së trajnerit të ekipit kombëtar tha se “Mendoj se kemi bërë zgjedhjen e duhur. Një trajner me shumë eksperiencë, do të japi atë që ka nevojë ekipi pasi kombëtarja ka futbollistë të mirë që luajnë me ekipe të mira por që kanë nevojë për një trajner ekspert për t’i vendosur në fushë”, citoi Duka.
Natyrisht nuk ka njeri që nuk do ta shohë ekipin kombëtar në maja pasi është e vetmja fanellë që i bën bashkë dhe krenarë sportdashësit shqiptar. Fatkeqsisht vitet e fundit me këtë fanellë është luajtur pisët, pasi njerzit që janë emëruar aty nga njeriu që ka këtë ekskluzivitet, kanë sjellë një trishtim dhe një largim të madh të tifozëve nga shkallët e stadiumit.
Që pas kualifikimit historik në Europian, ekipi kombëtar ka pasur një renie drastike duke na sjellë në memorie periudhat më të errta të viteve të shkuara, pasi me vetëdije Duka i besoi stolin një trajneri pa ide dhe pa vision.
U desh ai takim në Shkodër që bëri Dukën të “reflektojë” duke e shkarkuar Panuccin dhe të angazhojë të gjithë gazetarët e oborrit të tij që të hidhnin baltë mbi të, duke ia faturuar atij peshën e përgjegjsisë si njeriu kryesorë i shkatërrimit të kombëtares. Edhe pse më shumë se Panucci pesha më e madhe e kësaj renie bie mbi të!
Megjithatë, besimi i tij i verbër për të vijuar dinastinë italiane në stolin kuqezi vijoi dhe tashmë është rralla e Edi Rejës të cilin e kishte planifikuar që përpara takimit me Turqinë si paardhësin e Panuccit pasi e kishte marrë me vete në Shkodër (që ishte një “thikë pas shpine” për Panuccin) dhe i ka besuar stolin e Shqipërisë në mënyrë që të ngrejë ekipin kuqezi në nivele të kënaqshme.
Ky emërim i planifikuar me kohë është për momentin një shpëtim për “kokën” e Armand Dukës, por duhet të jetë mundësia e tij e fundit, pasi në rast dështimi dhe të Edi Rejës ai duhet të marrë përgjegjsinë dhe valixhet bashkë më trajnerin e rrallës që do të largohet.
Edi Reja duhet që të jetë basti i tij i fundit dhe shpresojmë që të jetë i sukseshëm, sidomos për ekipin e Shqipërisë, pasi nuk duhet të lejohet që stoli i kombëtarës që u kthye në autoshkollë të përfundojë si azil!
