Erik dhe Sana janë 36 dhe 32 vjeç vijnë nga Holanda bashkë me dy fëmijët e tyre të vegjël. Ata kanë nisur një udhëtim i cili do të zgjasë më shumë se një vit dhe këtë nuk e kanë bërë duke qëndruar nëpër hotele, por në një kamper në të cilin kanë kushtet e nevojshme për të qëndruar. Pas qëndrimit në disa shtete si në Greqi, Turqi, Rumani ata janë ndaluar së fundmi në Shqipëri.Erik thotë se gjatë qëndrimit në Shqipëri kanë vizituar disa qytete dhe janë befasuar nga çdo gjë. Ata po vizitojnë Matin ku janë ndalur në qytetin e Burrelit, teksa vlerësojnë mikpritjen matjane.
“Dimrin duhej ta kalonim diku, dhe vendosëm ta kalojmë në Turqi, Greqi, ballkanin sepse temperaturat janë të larta, ka diell në dimër. Pas greqisë ne po qëndrojmë në ballkan për të parë disa vende. Ne vendosëm të vinim në Shqipëri pasi kemi një mik të ngushtë atje në hollandë. Miku jonë i dashur e ka emrin Soni. Ne menduam që ta vizitonim shtetin e tij dhe kemi dëgjuar shumë histori të bukura. Kemi qenë në Përmet, Gjirokastër, Ksamil, Durrës. Njerëzit këtu janë të dashur, miqësorë dhe donim të kalonim kohë të mirë. Është shumë bukur të shikosh dhe të jesh pjesë e saj. Tani jemi këtu në Burrel”.
Për 32-vjeçaren Sana, ky është një ndër udhëtimet që familja e saj do ta mbajë mend gjatë. Edhe pse në hapsirë shumë të vogël, Sana thotë se ka arritur që të ambjentohet me jetën në kamper. 32-vjeçarja shton se kjo e ka lidhur shumë ngushtë familjen.
“Ne kemi nisur udhëtimin në muajin Gusht. Kemi lënë shtëpinë për një vit për të udhëtuar dhe për tu kënaqur mesa më shumë mundësi të jetë e mundur. Ne po eksplorojmë europën pasi është shumë bukur këtu. Kemi qëndruar për një kohë në Rumani, pastaj tre muaj në Turqi, në Greqi e tashmë në Shqipëri.
Bota është shumë e bukur dhe ne po e shohim atë me fëmijët tanë. Është bota e tyre dhe po e jetojnë edhe ata.
Është e vështirë të jesh me shumë njerëz në kamper pasi është shumë e ngushtë. Për 2 – 3 muajt e parë ishte jetë e vështirë por duhet të mësohesh të përshtatesh t’i bësh gjërat. Por kjo na ka lidhur shumë, saqë kur flasim me miqtë tanë, jut hemi që nuk jemi katër, por jemi një. Jemi lidhur aq shumë, sikur njëri të largohet ne e ndjejmë mungesën. Jam e lumtur që kjo është pjesë e jetës tonë tashmë”.
Pas qëndrimit në Burrel, udhëtimi i familjes nga Holanda do të vazhdojë edhe në disa shtete të tjera, deri në plotësimin e periudhës së planifikuar për pushime.